Waarom beginnen alle telefoonnummers met een 0?

Antwoord

Dag Jonathan

Dat het cijfer nul geen waarde heeft klopt, maar het is wel een symbool.

Sinds enkele decennia horen in België het zone- en het abonneenummer bij elkaar. Voor die tijd moest je voor een gesprek binnen je eigen zone het kengetal van die zone niet vormen. Als dus een nummer met een '0' begon, wist de plaatselijke centrale al helemaal zeker dat het niet ging om een lokaal gesprek. Het was minstens een gesprek naar een andere zone, mogelijk zelfs naar een ander land. Men gebruikte daar de '0' voor, hoewel een ander cijfer net zo goed had gekund. Er zijn bijvoorbeeld geen (gewone) telefoonnummers die beginnen met een '1' of een '9', je had net zo goed die cijfers kunnen gebruiken in plaats van de '0'. Een klein argument tegen de '1' is het volgende: in die tijd had je geen druktoetstelefoons, maar kiesschijven. Bij een kiesschijf ga je korte stroomonderbrekingen over de telefoonlijn verzenden. Het aantal van die onderbrekingen is gelijk aan het gevormde cijfer. Een '0' staat voor 10 onderbrekingen, wat een heel duidelijk signaal is, ook voor de toenmalige elektromechanische centrales (dat waren centrales, volledig opgebouwd met relais). Een '1' bijvoorbeeld is heel wat ongelukkiger als keuze: dat cijfer staat voor één korte onderbreking. En die kan ook wel eens door een storing of een slecht contact voorkomen...

Overigens: even voor de gsm's werden ingevoerd dreigde er in België een tekort aan telefoonnummers. Men heeft toen met de idee gespeeld geleidelijk aan de '0' als eerste cijfer te vervangen door bijv. een '2'. Zo ver is het nooit gekomen: voor gsm's koos men voor nummers met in het totaal 10 cijfers, en enkele jaren nadien begon het aantal vaste telefoons te dalen. Het probleem heeft, zoals wel vaker gebeurt, zichzelf opgelost !