Onze honing wordt, nadat we de pot al een tijdje hebben, geleidelijk aan - vanaf de bodem tot uiteindelijk de hele pot - hard, korrelig en zachtgeel. Hij is dan bijna niet meer uit de pot te halen, maar wordt wel weer zacht bij opwarming. De honing moet daarvoor nog niet stokoud zijn, vorige maand kochten we een pot vloeibare honing van Miel (zo iets) en daar is de boel ook alweer hard aan het worden! Ik heb eens rondgevraagd, en bij sommige mensen gebeurt dit nooit, bij anderen altijd. Hoe komt dit, en nog belangrijker: kunnen we dit voorkomen?
Beste Machteld,
Honing wordt korrelig omdat de glucose (suiker) in de honing na verloop van tijd begint uit te kristalliseren. Dus de korrels zijn in feite suikerkristallen. Dit wordt beïnvloed door de temperatuur, bij lage temperatuur treedt de kristallisatie op, en bij verwarmen smelten de kristallen en worden ze terug vloeibaar. Maar uiteindelijk zal je honing altijd korrelig worden als je ze bewaart bij normale temperaturen, en dit proces wordt versneld als je ze bewaart bij lage temperaturen. Het kristalliseren wordt ook versneld als er zuurstof uit de lucht aan kan (dus als de pot niet goed gesloten is). Dus een goed sluitende pot is aan te raden. Maar een echte oplossing voor het probleem is er eigenlijk niet. Bewaren op hogere temperatuur is niet aan te raden omdat er dan bacteriegroei kan optreden. Je moet ook weten dat als je honing verwarmt boven de 37-40°C er dan heel veel goede componenten (waaronder anti-bacteriële componenten) van de honing worden afgebroken.
Ik hoop dat dit een bevredigend antwoord is.
Monique
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
Interfasechemie katalyse niet-lineaire optica lasers zeolieten grote persoonlijke interesse voor voedingsscheikunde
© 2008-2022
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door het
Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen
