Duitsland viel België tijdens WOII binnen met operatie FALL GELB. Vanwaar de afkoring: GELB?

Antwoord

De Duitse invasiestrategieën hadden vaak een kleurencode-naam. Het is dus geen afkorting, maar betekent letterlijk 'Geval Geel' (en wordt in het Frans vaak vertaald als 'Le Cas Jaune' of 'Le Plan Jaune'. Oorspronkelijk waren er een Fall Rot en een Fall Blau in 1935 om respectievelijk de westelijke en de oostelijke grens te verdedigen. Later werden ze herschreven tot aanvalsplannen, en uitgebreid met andere kleuren: 

• Fall Rot: inval in Frankrijk 1935 (vanaf de Somme in zuidelijke richting)
• Fall Grün: inval in Tsjechoslovakije 1937-1938, maar nooit volgens die planning uitgevoerd
• Fall Blau: inval in Groot-Britannië 1938, maar nooit uitgevoerd;
• Fall Weiss: inval in Polen 1938-1939, start van de Tweede Wereldoorlog
• Fall Braun: inval in Frankrijk via de Maginotlinie 1940, nooit uitgevoerd;
• tweede Fall Grün: inval in Ierland 1940-1941, waarvan nooit duidelijk was of het een echt plan was.
• tweede Fall Blau: inval in de Kaukasus 1942, mislukt bij de Slag om Stalingrad
• tweede Fall Braun: inval in België 1944 (beter gekend als het von Rundstedt-offensief, die bezwaren had tegen het plan dat hij moest uitvoeren) 
• Fall Schwarz: tegenoffensief in Italië voor het geval die bondgenoot zich zou overgeven 1943

Elkeen van die 'Falls' werden omgezet in een verzameling 'Operations', die verwarrend genoeg soms ook een kleurencode hadden (o.a. de verdediging van Tunis in 1942 en twee offensieven tegen Tito's partizanenleger in Joegoslavië in 1943). Maar het was dus een Duitse militaire gewoonte om nietszeggende kleurennamen te geven als codenaam.

De officiële naam luidde Aufmarschanweisung N°4, Fall Gelb; het ging om een vierde, verbeterde versie. Generaal Frans Halder was de auteur van de eerste drie varianten van het Fall Gelb-plan, eigenlijk sterk gebaseerd op het invalsplan van 1914, met een omcirkelende beweging doorheen België, Nederland en Luxemburg richting Frankrijk. De vierde variant, die in tegenstelling tot de voorgaande niet gericht was op Parijs maar eerder een langerekte uithaal deed naar de Franse, Belgische en Nederlandse Noordzeehavens, was een idee van luitenant-generaal Erich von Manstein, maar afgewerkt door Halder. Het plan werd daarom ook het Mansteinplan genoemd, of soms ook officieus Sickelschnitt (sikkelsnede). Nadat Winston Churchill in zijn na-oorlogse memoires de term Sickle Cut gebruikte, werd die term ook wijd gebruikt, hoewel er oorspronkelijk geen plan met die naam heeft bestaan.