Deze vraag is al eerder gesteld, maar daar kan ik niet reageren op het antwoord. Bij sommige (erfelijke) ziektes is het zo dat het allel wat dus het "foute" eiwit produceert dominant is. Hoe komt dit?
Het verschil tussen een dominant en een recessief overerfbare ziekte wordt eigenlijk bepaald door het effect van de "fout" op de werking van het eiwit dat aangetast wordt.
Als dit effect bv. zorgt dat het eiwit niet meer werkt, of nog maar een beetje, dan kan het "gezonde" eiwit (op het andere chromosoom) dat normaal gezien nog compenseren en treedt de ziekte niet op. Slechts als er twee "foute" genen zijn komt de ziekte tot uiting. In dit geval gaat het dus om een recessief overerfbare ziekte.
Maar als het "foute" eiwit bv een andere werking krijgt, of te hard gaat werken, of zich vreemd gaat gedragen door bijvoorbeeld ergens op te stapelen, dan zal de ziekte ook tot uiting komen bij mensen die slechts één exemplaar van het "foute" gen hebben, en dan is de ziekte dominant overerfbaar.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.