Antwoord
Het enige gekende mechanisme waardoor een zwart gat massa kan verliezen is de zogenaamde Hawking-straling. Het is een kwantumeffect. Volgens de kwantumtheorie kan in de lege ruimte gedurende korte tijd een deeltje-antideeltje ontstaan, dat dan snel terug samenkomt en weer verdwijnt. Als dat ontstaan gebeurt dicht bij een zwart gat, kan het gebeuren dat een van beide deeltjes opgeslorpt wordt en het andere niet; dit laatste kan dan niet meer verdwijnen, en er is een beetje massa bijgekomen buiten het zwarte gat, dus is het zwarte gat wat massa kwijt.
Het blijkt dat hoe kleiner een zwart gat, hoe belangrijker de rol van Hawkingstraling. Deze kan dus enkel van betekenis zijn voor microscopische zwarte gaten. Voor de grote zwarte gaten die we vinden in de centra van sterrenstelsels en de redelijk grote in dubbelsterren, duurt het fenomeen ordes van grootte langer dan de leeftijd van het heelal.
Een andere, meer spectaculaire, manier voor een zwart gat om te 'verdwijnen', is van opgegeten te worden door een ander zwart gat. Dan eindig je natuurlijk nog met een zwart gat, dat groter is. In sommige melkwegen zien we dat er twee zwarte gaten zijn; vaak (altijd?) zijn dat dan twee stelsels - met elk een zwart gat in hun centrum - die aan het samensmelten zijn, en ooit zullen die zwarte gaten ook wel samensmelten.
Reacties op dit antwoord
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
