Hoe komt het dat de aarde niet langzaam uitdooft?

Antwoord

Hat antwoord zit hem deels in het woord 'langzaam'. Het gaat heel erg traag, en dat komt vooral omdat het inwendige van de aarde de warmte niet heel goed geleidt. Het is een thermos met een dik en goed isolerend deksel. Hier en daar zijn er wel zwakke punten in dat deksel, en dan kan het aardinwendige eruit via vulkanische uitbarstingen.

Maar met een oneindige toekomst van het heelal in het vooruitzicht, moet het er eens van komen.  Interessant in die context is de planeet Mars.  Daar zien we nu geen vulkanen uitbarsten en stellen we vast dat de meeste uitgedoofde vulkanen heel erg oud zijn.  Het lijkt erop dat Mars al verder is in zijn uitdovingsproces. Inderdaad, Mars is kleiner dan de aarde; de hoeveelheid beschikbare inwendige warmte is evenredig met het volume, dus met R^3, als R de straal is, maar de uitgestraalde energie is evenredig met het oppervlak, dus R^2.  De tijdschaal van afkoeling is evenredig met de hoeveelheid beschikbare gedeeld door uitgestraalde energie, dus met R. Bij de grotere aarde duurt het dus inderdaad langer, maar ook niet oneindig lang. Het is een van die vele 'toevalligheden' dat de aarde nog geologisch actief zal zijn tot de zon zelf uitdooft, en dat is belangrijk voor het leven (zie bijdragen van Manu Sintubin op deze site).

Maar er komt nog iets. De inwendige energie van de aarde is nu nog maar voor ongeveer de helft de energie die er gekomen is door haar ontstaan, en dat is dus energie die niet 'hernieuwd' wordt.  Maar daarnaast is er inwendige energieproductie door het radioactief verval van sommige zware elementen, die gedeeltelijk de afkoeling compenseert.