Hoe komt het dat je niet tot vanonder in de oceaan geraakt?

Antwoord

Dicht bij de kust is de bodem niet heel diep, en dan zijn er veel mensen die dus duiken naar de zeebodem. De gemiddelde oceaanbodem is echter 3-4 km diep. De druk wordt te groot om daar makkelijk te geraken.

Door het gewicht van de lucht is de luchtdruk op zeeniveau 1 atmosfeer. Dat is een druk waar ons lichaam aan gewoon is. Als je naar 10m diepte gaat, onder water, wordt de druk 2 atmosfeer: de luchtdruk van één atmosfeer lucht plus het gewicht van die kolom water van 10 m boven je. Deze diepte is iets wat een menselijk lichaam aankan, maar geen enkele mens dook dieper dan 330m en heeft het kunnen navertellen. Dat is nog ver weg van 3-4 km.

Om nog veel dieper te gaan hebben we dus duikboten uitgevonden. De druk in de duikboot blijft constant, en dus vangt de buitenkant van de duikboot alle druk op. Er is ook een limiet aan hoeveel druk duikboten aankunnen. Als een duikboot te diep gaat, dan drukt de waterdruk die plat. Gelukkig kunnen we de maximale diepte van elke duikboot berekenen om dat te voorkomen. Ondanks de immens grote waterdruk, is de mensheid erin geslaagd een mens op de diepste oceaanbodem (Marianentrog, 11 km diep) te laten landen met een duikbootje en die levend en wel terug naar boven te laten komen, maar dat is niet iets wat veel gedaan wordt. Zelfs de bodem van 3-4 km wordt zelden door mensen bezocht. We kunnen de oceaanbodem makkelijker verkennen met robotgestuurde duikbootjes met camera's.