Waarom wordt elk jaar het Te Deum gezongen voor de koning in België?

Antwoord

Meer zelfs, het gebeurt twee keer per jaar, op de nationale feestdag én op de Dag van de Dynastie.

Het 'Te deum' is eigenlijk een kerkelijk gezang, dat neerkomt op een lofuiting aan god, die zo goed de wereld bestuurt. De tekst van het lied is aan Ambrosius van Milaan toegeschreven (die het samen met Sint-Augustinus zou bedacht hebben), er zijn verschillende melodieën op gecomponeerd (Charpentier, Händel, Bernier, Fränzl, Paisiello, Pollini, Gossec, Philidor, Berlioz... om nog te zwijgen van de oudere gregoriaanse versies).

Gewoonlijk wordt het lied gezongen bij vroege misvieringen op zondag (de metten), of bij bijzondere gelegenheden zoals een overwinning, de wijding van een bisschop, de verkiezing van een paus, de doop van een prins of prinses of zelfs bij een lokale processie. Bij begrafenissen of in de Goede Week slaat men de zang dan weer over, ook op de zondagse metten. Wanneer het gebruikt werd voor een bijzondere gelegenheid, werd de naam van het loflied ook gebruikt voor de hele misviering. Daarbij begreep men ook dat een deel van het lof, namelijk dat iedereen van hem/Hem hield, dat hij/Hij iedereen in bescherming neemt... ook betrekking had op de wereldlijke heersers, paus of bisschop die men die dag in de bloemetjes zette. Zeker in de 17de en 18de eeuw werd het gezang erg modieus, en een manier om de heersende vorst te eren - Lodewijk XIV liet haar zeer vaak uitvoeren.

De traditie werd in de republikeinse periode verbannen, maar door Napoleon helemaal teruggehaald na zijn concordaat met de katholieke kerk in 1801. Zijn keizerskroning in de Notre-Dame gebeurde bijvoorbeeld tijdens zo'n Te Deum, net als het sluiten van het concordaat zelf, zijn kroning tot koning van Italië, zijn bezoek aan de resten van Karel de Grote...

In de meeste Europese koningshuizen verdween de traditie, maar in Zuid-Amerikaanse republieken blijft men tot vandaag nog op de nationale feestdag een Te Deum vieren, meestal in het bijzijn van de president die dan wordt geëerd: Chili, Ecuador, Argentinië, Colombia, Guatemala, Paraguay, Panama, Peru. In Chili heeft men er ondertussen wel al een oecumenische eredienst van gemaakt, waarbij vertegenwoordigers van andere godsdiensten worden betrokken.