Heterotrofe organismen hebben een voedselbron nodig. Ze voeden zich door andere organismen op te slokken en/of te verteren (dieren, eencelligen), of door organische verbindingen die afkomstig zijn van andere organismen uit de bodem/het water op te nemen in hun cellen (zwammen, eencelligen en bacteriën).
Parasieten zijn een speciaal soort heterotrofen. Namelijk die nauw samenleven in (endoparasiet) of op (ectoparasiet) een ander organisme. Dat laatste doet dienst als levende voedselbron (= gastheer).
Bij bijvoorbeeld zwammen zijn er weinig aanpassingen nodig om van een normale heterotrofe levenswijze over te stappen naar een parasitaire. De zwam bestaat uit draden die normaal in de bodem zitten en daar de opgeloste organische verbindingen opnemen die afkomstig zijn van ondermeer planten. Bij een parasitaire zwam dringen de zwamdraden binnen in het lichaam van de gastheer (plant, dier) en nemen de opgeloste organische verbindingen op die zich daar tussen de cellen bevinden.
Men onderscheidt dus “vrijlevende” en parasitaire (= gastheergebonden) heterotrofen.
Alvast bedankt voor het snelle antwoord :). Ik heb nog een vraag in verband met autotroof en heterotroof. Na wat persoonlijk opzoekingswerk vind ik zowel theorieën dat er eest autotrofe organismen waren en hieruit heterotrofe organismen zijn ontwikkeld als theorieën die het omgekeerde beweren. Ik ben persoonlijk helemaal niet thuis in dit onderwerp en heb dus geen idee welke theorie het meest plausibel is. Kunt u hier toevallig ook een paar inzichten over geven?
De meest plausiebele hypothese is dat de eerste levende wezens zeer eenvoudige heterotrofe cellen waren die kleine organische verbindingen opnamen uit hun milieu. Die organische verbindingen zouden “spontaan” kunnen ontstaan zijn in de vroege chemische omstandigheden op de nog jonge planeet. Mogelijk haalden deze cellen hun energie vanuit waterstof in hydrothermale bronnen op de zeebodem. In een latere fase evolueerden autotrofe cellen die aan chemosynthese doen zoals bijvoorbeeld methaan-producerende archaeabacteriën. Die hebben vooral waterstofgas nodig, wat overvloedig aanwezig was op de jonge planeet omdat er nog geen zuurstof in de atmosfeer zat. En vervolgens evolueerden bacteriën die aan fotosynthese konden doen, zoals cyanobacteriën. Hiervan vindt men alleszins sporen terug die dateren van 3.5 miljard jaar geleden, onder de vorm van versteende stromatolieten. Die gingen alles veranderen want nu begon zuurstof te accumuleren in de atmosfeer (en daarmee verdween het waterstofgas). En uit fotosynthese kan heel veel biomassa opgebouwd worden, want er is in feite alleen maar CO2 voor nodig en water. En in een volgende fase van de evolutie van het leven gingen twee organismen in symbiose leven, mogelijk een heterotrofe bacterie binnenin een autotrofe archaebacterie. Die samenwerking leidde tot de eerste eukaryoten.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
