Klopt het dat piraten altijd een pagegaai hadden?

Antwoord

Ons beeld van piraten is vooral in 1883 ontstaan door de roman 'Schateiland' van Robert Louis Stevenson. In dat fictieve verhaal bracht hij een paar thema's naar voren die sindsdien bleven hangen aan ons idee van piraten: het houten been, de haakprothese aan de onderarm, begraven schatten en kaarten die daarnaartoe leiden, 'van de plank lopen', ooglapjes, het hijsen van de piratenvlag... en dus ook de verschrikkelijke piratenkapitein Long John Silver die altijd een pratende papegaai op zijn schouder had, 'Captain Flint'.

Stevenson verzon dat mythische beeld van piraten, maar baseerde het wel op flarden historisch materiaal: een schip was een gevaarlijke werkomgeving en dus werd er al eens een been of hand geamputeerd (maar dus niet alleen bij piraten), heel soms hesen kapers of piraten ter afschrikking een eigen vlag (al was dat zelden, en gebruikten ze niet de schedel op gekruiste beenderen). En van één piraat, Edward Teach die ook Blackbeard werd genoemd, ging het verhaal dat hij wel eens exotische vogels hield, al is dat verhaal lang na zijn dood ontstaan.

Als je op het internet zoekt, vind je veel websites en fora waarop beweerd wordt dat het wel had gekund, omdat het waardevolle, kleine, leuke dieren zijn die weinig voedsel nodig hadden en leefden op plaatsen waar piraten vaak langskwamen (vooral de Caraïben, Midden-Amerika en de Afrikaanse Westkust). Maar dat is uiteraard lang geen bewijs. Eigenlijk hebben we geen enkele bron uit de tijd zelf die iets zegt over piraten met papegaaien - maar wel over een lange traditie van zeelui (en dus ook piraten) die aan boord katten hielden.