Waarom noemen of hebben mensen een stoel een stoel genoemd wanneer ze dit 'beslisten' en waarom noemden ze de stoel geen tafel?
Is dit door afleidingen van andere talen of klanken?
Een taal bestaat uit tekens: woorden zijn dergelijke tekens. Wat eigen is aan een natuurlijke taal zoals het Nederlands of het Frans is dat woorden, dus taaltekens, steunen op een overeenkomst, een natuurlijk akkoord tussen de gebruikers van de taal. Je noemt een ding zo omdat we het zijn overeengekomen.
De meeste woorden staan los van de kenmerken van het ding waarnaar ze verwijzen. Je zou dus even goed een tafel of een huis "stoel" kunnen noemen. Op een natuurlijke manier zijn de sprekers van een taal het er echter over eens (geworden) dat het ding op vier poten waarop je kan gaan zitten "stoel" wordt genoemd. Dit verklaart ook waarom woorden voor dezelfde dingen van taal tot taal verschillen en dat je met dezelfde klankcombinaties in een andere taal een heel ander ding kan aanduiden. "stoel" biedt hier een mooi voorbeeld : in het Russisch b.v. betekent "stol" tafel.
Kortom: de meeste taaltekens zijn niet verbonden met de eigenschappen van het ding waarnaar ze verwijzen. Daarom steunen ze op een "overeenkomst" een "conventie" tussen de sprekers van een taal. Een ander voorbeeld: bepaalde agglomeraties van woningen noemen we een "stad", andere een "dorp". Dit onderscheid steunt op conventie.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
Linguïstiek van de Romaanse talen en het Spaans in het bijzonder