En waarom is het uiten van emoties in publiek zo moeilijk? Je ziet dat vooral op sociaal media. Ik heb daarom mijn sociale media dicht gedaan zodat ik de 'fake' gelukkigheid zeg maar niet meer zie. Ik kan er niet meer tegen en word daar depressief van. Maar meestal willen ze dat doen om mensen jaloers te maken op een of andere manier. Dat vind ik niet kunnen.
Beste Dilara
Niemand heeft de waarheid in pacht, maar ik probeer vanuit mijn persoonlijke ervaring en kennis op je interessante vragen te antwoorden.
Veel mensen hebben moeite met het openbaar uiten van emoties omdat ze zich daardoor kwetsbaar opstellen of dat gevoel hebben. We horen, zoals je eigenlijk opmerkt, immers flink en gelukkig te zijn. Als de openbaar geuite emoties niet naar de zin zijn van de omgeving, te nadrukkelijk zijn of te vaak/lang worden geuit, keren sommige mensen je de rug toe. Met een wat gezocht voorbeeld: Wie bij een sollicitatie voor een bepaald werk veel emoties laat zien, zal makkelijk als niet geschikt worden afgewezen.
Het Franse woord voor geluk, bonheur - une bonne heure - drukt goed uit dat geluk tijdlijke, tijdsgebonden is. Al dan niet in volle bewustzijn voorwenden dat je bij wijze van spreken constant gelukkig bent is je sterk voordoen, je 'niet bloot geven', zeg maar veilig. Misschien zit daar ook bij dat je je beter voordoet dan je bent, beter dan de anderen.
Wat de sociale media betreft, treed ik je bij - in mijn ogen zijn het asociale media. Gelijk heb je!
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
moraal, ethiek, geschiedenis nazi-kampen en genociden, ooggetuigenverslagen, de Verlichting, eugenetica, darwinisme, historische foto's, transhumanisme