Hoe kan het heelal oneindig zijn (ingeval van een "vlak heelal" of een "open kromming" is dat denk ik het geval), als het uit de big bang ontstaan is? Tenzij het oorspronkelijke heelal vanaf het moment van ontstaan reeds oneindig was? Het is immers onmogelijk in een eindige tijdspanne van een eindig heelal naar een oneindig heelal te evolueren. Maar als het heelal reeds vanaf het begin oneindig was, hoe moeten we dan de big bang interpreteren?
Een oneindig heelal is er een waar je geen einde aan kan vinden, hoe ver je ook stapt. Een eindig heelal is er een waar je na lang doorstappen op dezelfde plaats terugkeert. Zoals op het tweedimensionale oppervlak van de bolvormige Aarde.
Wellicht heeft uw vraagstelling toch iets te maken met een beeldvorming waarbij de expansie van het heelal gebeurt 'in' een oneindige ruimte die er 'vooraf' al was. Maar heelal en ruimte-tijd gaan samen, de expansie is een expansie van de ruimte eerder dan een expansie in de ruimte. In de hoger beschreven zin was de ruimte al vanaf het begin oneindig, zelfs al begon ze als een punt. En 'buiten de ruimte' is een contradictio in terminis.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
