Waarom gebruikt men -48 volt DC als voeding voor o.a. telecom?

Antwoord

Dag Bram

Die 48 volt is een beetje arbitraire keuze, net als de netspanning van 230 volt. Het is een compromis van een hoop dingen. Enerzijds moet de voedingsspanning voldoende hoog zijn om een telefoon vanuit de centrale te voeden: voor een goede werking van een klassieke telefoon is ongeveer 20 mA nodig. Als je de weerstand van het telefoontoestel zelf (in de buurt van 300 ohm) en die van de telefoonlijn (deze kan behoorlijk oplopen - de lijn tussen toestel en de centrale is relatief lang, en is samengesteld uit dun koperdraad) optelt, is het duidelijk dat je met bijv. 12 V niet ver komt. Van de andere kant is 48 volt een veilige spanning voor mens en dier.

Eenzelfde redenering kan je maken voor de telefooncentrale, die ook gevoed wordt met 48 volt. De allereerste elektromechanische centrales waren echte energievreters, orde van grootte honderden kW. Je kan zelf uitrekenen tot welke stroom dit zou leiden bij een voedingsspanning van bijv. 12 volt ! Zelfs bij 48 volt werd zo'n centrale gevoed via stevige, massieve voedingsrails. 

Oorspronkelijk legde men bij de eerste telefoonsystemen de min 'aan de massa', aan grond. Maar op deze manier bleken de telefoondraden onderhevig aan corrosie door elektrolyse. Met de omgekeerde polariteit (plus aan de aarde) is het koper beschermd tegen corrosie. Dit is een zogenaamde kathodische bescherming. Uw vrienden die beweerden dat het hielp tegen de bliksem hadden het bij het verkeerde eind, het enige doel is bescherming tegen corrosie. Overigens maakt de polariteit niets uit voor het telefoontoestel op zich: de lijnspanning wordt hoe dan ook gelijkgericht via een bruggelijkrichter.

Met vriendelijke groeten