Waarom gebruikt men geen volle fietsbanden, zonder lucht?

Bert, 25 jaar
6 mei 2008

Wat is het probleem eigenlijk dat er geen volle fietsbanden zijn?
En nog steeds wielen met spaken in de plaats van een grote schijf of twee
tegen elkaar geplaatste met daarin dan verschillende cirkels in uitgeboord?

Daarmee dat ik me afvraag waarom koersfietsen zo ' n smalle banden nodig
hebben want die lopen toch rapper lek omdat ze dezelfde kracht op een
kleinere contactoppervlak hebben.

Of zou de vervormingsenergie dan zoveel verschillen?

Antwoord

De eerste wielen hadden geen banden en geen vering.  Ze reden oncomfortabel omdat ze alle oneffenheden van de weg direct en onbarmhartig doorgeven.  Oplossingen die het comfort verbeterden waren opeenvolgend:

- grote wielen: deze middelen de oneffenheid ietwat uit.

- vering tussen de wielas en het voertuig, zoals je nog steeds hebt in gemotoriseerde voertuigen.

- heel snel kwamen er ook rubberen banden op de markt. De oorspronkelijke rubberbanden waren vol. Beter dan niets, maar toch niet comfortabel.

- in 1847 vond dhr. Tomson (http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_William_Thomson) de luchtband uit, precies met de bedoeling om het voordeel van [een gewichtsloze] vering in te bouwen in het wiel.

Banden van een koersfiets zijn dun om zo weinig mogelijk wrijving te hebben. Om te voorkomen dat ze inzakken onder het gewicht van de renner, moeten ze met een hogere druk opgepompt worden dan een dikke band. Ze staan harder opgesnanne, en zijn om die reden gevoeliger voor bandbreuk.

Reacties op dit antwoord

Er zijn nog geen reacties op deze vraag.

Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.

Zoek andere vragen

© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be