Zijn het- woorden vrouwelijk of mannelijk? Zijn er regels om dit te bepalen?

Antwoord

Beste Rik

Het-woorden zijn noch mannelijk noch vrouwelijk; ze zijn immers onzijdig. Als we er echter naar willen verwijzen met een bezittelijk voornaamwoord, dan gebruiken we een mannelijk verwijswoord. Dat geldt echter niet voor persoonlijke voornaamwoorden. Je krijgt dus zowel een verwijzing met het mannelijke zijn als met het onzijdige het in dit voorbeeld:

(1) Het directiecomité nam zijn beslissing nadat het alle betrokkenen geraadpleegd had. (en dus niet: nadat hij alle betrokken geraadpleegd had)

Voor kind is het iets complexer. Puur grammaticaal kan je dezelfde regel toepassen als voor om het even welk ander onzijdig woord, zoals in voorbeeld (2). Omdat het woord naar een persoon verwijst, vermijden nogal wat taalgebruikers echter zowel het onzijdige het als de mannelijke vormen, net zoals ze dat doen voor een mannelijk de-woord als baby. In zulke gevallen kiezen die taalgebruikers voor het biologische geslacht en niet voor het grammaticale. Volgende voorbeelden zijn dan allemaal mogelijk:

(2) Als je kind nog niet weet wat het later met zijn leven wil doen, hoeft dat geen probleem te zijn.
(3) Als je kind nog niet weet wat hij of zij later wil worden, hoeft dat geen probleem te zijn.
(4) Op die leeftijd heeft een kind nood aan aandacht van zijn beide ouders.
(5) Op die leeftijd heeft een kind nood aan aandacht van zijn of haar beide ouders.

Vriendelijke groet

Lieven Buysse