Antwoord
Om twee vrij simpele en tegelijk vreselijke redenen.
Aanvankelijk - voor midden 1941, het begin van de oorlog tegen Rusland - wilden de nazi-bonzen (leiders) de Joden kwijt maar niet per se uitroeien. Ze brachten ze onder in getto's ver weg van Duitsland omdat de bevolking al te kennen had gegeven dat ze niet gediend was met al dat brutaal geweld onder hun neus. Het al in 1939 veroverde en met de Sovjet-Unie verdeelde Polen bood die kans. Bedoeling was ooit om die Joden over te brengen naar onherbergzame gebieden. Bij de inval in de Sovjet-Unie in juni 1941 gingen de Einsatzgruppe (speciale moordbrigades die in het zog van het reguliere leger communisten en joden vermoordden) veel drastischer te werk en werden er al in 1941 twee uitroeiingskampen in Polen opgericht: Chelmno en Belzec. Later kwamen de andere erbij: Trebliknka, Sobibor, Majdanek (deels concentratiekamp), Auschwitz-I, Auschwitz-II (Birkenau): ver van het bed van Duitse en andere burgers die weliswaar geruchten opvingen maar altijd konden blijven wegkijken, doen alsof hun neus bloedde.
Reacties op dit antwoord
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.