Ik dacht dat ionen per definitie polair zijn omdat ze een ionlading dragen. Door op het internet te surfen blijkt dat het nitraation en carbonaation echter als apolaire moleculen beschouwd worden door hun trigonale moleculaire geometrie.
Dag Freya,
Polaire moleculen zijn moleculen die een permanent netto dipool hebben. Een dipool is simpel gezegd een scheiding van ladingen. Met andere woorden, polaire moleculen hebben een (minstens) partieel negatief geladen gedeelte met daar tegenover een (minstens) partieel positief geladen gedeelte.
Denken we nu aan bijvoorbeeld CO2, dan dragen beide zuurstofatomen (een aan elke kant van het koolstofatoom, in lineaire conformatie) een partieel negatieve lading. Beide negatieve ladingen zijn echter identiek in grootte en heffen elkaar dus op.
Hetzelfde geldt voor het nitraation. Elk van de zuurstoffen, in trigonale configuratie rond het stikstof-atoom, heeft een even grote negatieve lading, waardoor de ladingen elkaar opheffen en er dus geen permanent dipool in het molecule aanwezig is. Dito voor het carbonaat-ion, waar de gemiddelde partiële lading op de zuurstofatomen identiek is.
Je bent waarschijnlijk wat verward door het feit dat deze ionen natuurlijk wel monopolen zijn! Ze hebben op zich een negatieve lading. Maar dat betekent niet dat ze een dipool dragen. Het zijn met andere woorden geladen, apolaire moleculen.
Conclusie: je internetzoekactie is correct gebleken: nitraat- en carbonaat-ionen zijn apolair, want ze dragen door hun symmetrie geen permanent dipoolmoment.
Groeten,
Benjamien
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
Biochemie, biofysica, spectroscopie, microscopie, neurowetenschappen, virologie, gentherapie