Bestaat er bij gelovigen een zinnige uitleg waarom het heelal de hand van God nodig heeft om te ontstaan? En hoe kan het geloof het bestaan/ontstaan van God zelf verklaren?

Antwoord

Dat is nu typisch 'geloven' = voor waar aannemen.

Maar dat is niet ongewoon. In heel wat wetenschappen en disciplines bestaat er een 'geloof' in axioma's, postulaten, hypothesen..... 'Geloven' is dus menselijk. Niet alles is te bewijzen. De taal van het geloof is een andere taal dan die van wetenschap en kunst, of een andere taal van muziek of kunst, of de taal van de liefde.... Je kan veel proberen uit te leggen waarom een kunstwerk kunst is, of waarom je je partner graag ziet, maar je stoot altijd op een 'onuitlegbaar' of 'onverklaarbaar' iets. Finaal zeg je dan maar dat iets is wat iets is... Maar is dat het eindpunt van een reflectie (die desnoods een leven lang kan duren) of is dat een startpunt uit luiheid om verder niet te meten nadenken? 

Zo is ook God 'iets/iemand' die door veel mensen wordt ervaren in hun leven, in hun bestaan, in de natuur, enzovoort. Het probleem ontstaat wanneer één iemand (of een groep mensen) gaan claimen dat zij alleen de waarheid in pacht hebben over die God. God is altijd meer dan wat je erover kunt zeggen.  Zoals je geliefde ook steeds meer is dan wat je erover kunt zeggen of zoals een kunstwerk ook boven elke uitleg stijgt om gewoon maar kunstwerk te zijn. En zeg nu zelf: hoe voel je je wanneer iemand je probeert te beschrijven of op te sluiten in een bepaalde identiteit?  "Ik ben dat wel, maar toch ook weer niet. Ik ben ik. Punt"...

Wetenschappelijk taal vermengen met geloofstaal wordt dus een soort koetertaal waar noch wetenschappers, noch gelovigen zich in vinden.  Het is een andere manier van het benaderen van die zelfde werkelijkheid. 

Hopelijk zet dit dan aan tot denken...