Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Berlijn van zowel oost als west aangevallen.
Van het oosten kwamen de Russen en van het westen de Amerikanen. Deze twee wereldmachten hadden samen besloten dat Rusland Berlijn ging krijgen, en de USA het westelijk gedeelte van Duitsland.
Waarom zijn ze niet bij dit plan gebleven en is Duitsland nu een apart land?
Beste Tim,
De overwinnaars van de Tweede Wereldoorlog (waaronder ook Groot-Brittannië en Frankrijk) hadden nooit de bedoeling om Duitsland permanent te bezetten of te annexeren.
Wel wilden ze Duitsland onschadelijk maken. In eerste instantie gebeurde dat via een verdrag in Potsdam, Berlijn, in juli 1945, dat vier bezettingszones toewees aan de geallieerden (Brits, Frans, Amerikaans en Sovjet) en door grensgebieden over te dragen aan buurlanden: Oost-Pruisen ging naar Polen en de Sovjet-Unie, geannexeerde gebieden in Tsechoslowakije en Frankrijk gingen terug naar die landen. In Potsdam werd ook beslist dat Berlijn, dat feitelijk in de Sovjet-zone lag, ook in vier bezettingszones werd opgedeeld.
De bezettingsperiode bleek erg lastig te dragen: het land was platgebombardeerd en beroofd van een groot deel van de beroepsbevolking, er waren hongerwinters en er vond een intensieve 'denazificatie' plaats. De economische last werd nog in de hand gewerkt door de doelbewuste ontmanteling van de Duitse industrie, vooral in de Amerikaanse en in de Sovjetsectoren: fabrieken werden verder afgebroken, grondstoffen uitgevoerd, bossen leeggekapt. Samen met de hoge kost van de afgelopen oorlog, maakte dat de geallieerden zich zo snel mogelijk wilden terugtrekken. In de jaren 1950 vond het 'Wirtschaftswunder', een bijna miraculeuze economische heropleving van Duitsland plaats, maar dat had niemand verwacht.
In de plaats rekende men al vanaf 1943 op een definitieve opsplitsing van Duitsland in verschillende landen, als een soort 'verdeel-en-heers' strategie. In Teheran legde Churchill een kaart voor met een na-oorlogs Duitsland in drie stukken: een piepklein maar economisch sterk Roergebied (West-Duitsland) en een groter Zuid- en Noord-Duitsland (met Oostenrijk en Hongarije als delen van Zuid-Duitsland). Roosevelt wilde liever een herstel van de oude Duitse koninkrijkjes: Beieren, Pruisen, Saksen, Hessen, Hannover en een kleine bezettingszone in het interessante Roergebied. Stalin wilde eigenlijk liefst een groot deel van oostelijk Duitsland annexeren. Men geraakte er niet uit, noch in Teheran in 1943, noch in Potsdam in 1945.
En de Koude Oorlog haalde de plannenmakerij in. Vanaf 1947 werden in de westelijke bezettingszones schuchtere pogingen gedaan om autonomie over te dragen aan Duitsers, en in 1949 werd er een gezamenlijke grondwet gestemd, zij het onder sterke bevoogding van de bezettingsmachten. Pas in 1955, na de verdragen van Parijs, ontstond er een eigenlijk West-Duitsland (Bondsrepubliek Duitsland) uit de Franse, Britse en Amerikaanse zones. Tegelijk werden in 1947 in de Sovjetzone verkiezingen gehouden, en in ontstond 1949 een Demcratische Republiek Duitsland met een eigen grondwet, die pas in 1972 door de meeste Westerse landen werd erkend. Er was een politieke opdeling van Duitsland ontstaan, maar niet zoals gepland, eerder uit een tijdelijke indeling in militaire bezettingszones.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
