Bij een glasvezelkabel is het duidelijk dat de informatie die je erdoor verzend snel de overkant bereikt. Het signaal gaat immers met zo goed als met de snelheid van het licht door de kabel(iets minder waarschijnlijk door het constante kaatsen tegen de rand waardoor de af te leggen weg groter is dan de lengte van de kabel).
Bij elektrische signalen ligt dit anders, maar ik begrijp op dit moment niet goed hoe dat gebeurt. De vrije elektronen in de koperdraad bewegen slechts met zeer lage snelheid door de kabel. (Dit stond in een andere vraag op deze site. De absolute snelheid door de kabel was enkele mm per seconde volgens de persoon die geantwoord had.)
Op welke manier raakt het signaal dan zo snel door de kabel.
Beste Joeri,
Zowel bij een optische vezel (glas) als bij een elektrische kabel (metaal) zijn de signalen eigenlijk elektromagnetische velden. Die kunnen zich voortbewegen aan de lichtsnelheid, of meestal iets trager als gevolg van het "opsluiten" van de golven in de kabel.
Eigenlijk is de situatie in beide gevallen heel gelijkaardig. Het enige verschil is dat in een koperen kabel de ladingdragers vrije elektronen zijn en in een glasvezel "gebonden" elektronen. Alleen al uit het feit dat gebonden ladingen aan de basis van informatieoverdracht kunnen liggen, zie je dat de snelheid van de elektronen niets te maken heeft met de snelheid van informatieoverdracht.
Groetjes,
Philippe
Onderzoeker Iowa State University & Vrije Universiteit Brussel
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
