Mijn docente vertelde me dat een moeder zeehond haar jong moet leren zwemmen. Wat gebeurt er als de moeder sterft voor het jong heeft leren zwemmen? Kan de mens hem dit aanleren?

Gewone zeehonden (Phoca vitulina)leven op zandkusten. Er zijn onder meer kolonies in Nederland (Zeeland, Waddeneilanden, Westerschelde) en Frankrijk (Baai van de Somme). Aan de Belgische kust zijn er geen echte kolonies, er komen enkel individuele dieren voor. Gewone zeehonden worden geboren in de zomermaanden en hebben dadelijk een grijsbruine vacht. Ze worden enkele weken gezoogd door de moeder en moeten het dan alleen redden. Ze eten vis, krabben, garnalen. Een gewone zeehond kan 25 jaar oud worden. Een bijzonder kenmerk bij deze soort zeehonden: de neusgaten staan in een V-vorm.

Grijze zeehonden (Halichoerus grypus) komen meestal voor aan de rotskusten van het Verenigd Koninkrijk maar er bestaan ook kleine kolonies in Nederland en Frankrijk. Grijze zeehonden kunnen 3m lang worden en wegen dan 300kg. De jongen worden geboren in de wintermaanden en hebben dan een witte vacht. Na enkele weken te hebben gezoogd bij de moeder, verliezen ze deze vacht en dan staan ze er alleen voor. Grijze zeehonden hebben een spitsere kop dan gewone zeehonden. Hun neusgaten staan parallel.

Zeehonden zijn zoogdieren, ze moeten dus bij hun moeder melk zogen. Tijdens deze weken leren de jongen ook jagen op vis. Zeehonden kunnen wel onmiddellijk zwemmen als ze geboren worden. Vooral de gewone zeehonden worden geboren op een strand, dat vaak bij hoog tij dadelijk onder loopt. De dieren moeten dus dadelijk kunnen zwemmen. Bij de grijze zeehonden is de witte vacht veel dikker, en daar kunnen ze minder goed mee zwemmen. Zij worden vaak op rotskusten geboren, waar het tij minder een rol speelt, en ze dus langere tijd hebben om goed te leren zwemmen.

Zieke zeehonden of zeehonden die hun moeder verloren zijn, worden opgevangen in het National Sea Life Center van Blankenberge. De zeehonden kunnen van nature uit zwemmen, dat leert niemand hen aan. Als ze nog zogen bij de moeder, krijgen ze van de verzorgers eerst melk, dan een soort vissoep en tenslotte wordt de voeding vervangen door echte vissen. Ze leren dus om vis te eten. Als de zeehonden terug gezond zijn en een bepaald streefgewicht hebben, worden ze terug vrij gelaten in zee. Ze hebben dan een dikke speklaag om de eerste dagen in hun nieuwe omgeving te overleven. Alle opgevangen zeehonden krijgen ook een plaatje met nummer in hun vin, zodat ze, als ze eventueel levend of dood teruggevonden worden, kunnen herkend worden.