Waar zijn de dichtsbijzijnde zwarte gaten, supermassieve zwarte gaten en inactieve zwarte gaten?

Antwoord

De meeste zwarte gaten die we kunnen 'zien', zijn actief.  Actief zijn betekent dat er materie op invalt, en het is bij dit invallen dat materie zodanig verhit wordt dat ze hoogenergetische straling uitzendt die soms tot ver in het heelal te zien is.  Maar eens die materie door het zwarte gat is opgezogen, kunnen we het - per definitie van zwart gat - niet meer zien. 

Een tweede manier waardoor zwarte gaten zich kunnen manifesteren, is door de baanbeweging van een zichtbare ster die eromheen beweegt.  Uit de periode en lengteschaal van die beweging kunnen we de massa van het centrale object afschatten.  En als die massa groot is en we zien toch geen ster, dan kan dat ik sommige gevallen betekenen dat het heel erg waarschijnlijk is dat het onzichtbare object een zwart gat is.

Het is meteen duidelijk dat een geïsoleerd zwart gat zich aan ons niet manifesteert.  We kunnen dan niet antwoorden op de vraag waar ergens het meest nabije zwarte gat zich bevindt.  Want dit kan een geïsoleerd zwart gat zijn dat daar gewoon zit en ons niets laat zien.

De gekende zwarte gaten die zich redelijk dicht bij ons bevinden, zijn compacte objecten van grote massa in dubbelsterren.  We vinden ze meestal via de hoogenergetische straling die afkomstig is van een schijf van materie die invalt op het zwarte gat.  Het object V4641 Sgr dat u vermeldt, wordt vernoemd als een van de meest nabij gekende dergelijke objecten; de afstand ervan is nog altijd zo'n 1500 lichtjaar.

Wat het andere object betreft, denk ik dat er een zekere verwarring optreedt.  M31 is een van de namen die de Andromeda-nevel krijgt; dat is dus een object in Andromeda, niet in Centaurus.  De Andromeda-nevel is een sterrenstelsel dat goed gelijkt op het onze, en een goede 2 miljoen lichtjaar veraf staat.  Het zit er zoals bij ons 'vol' van dubbelsterren met een zwart-gat component, en zoals bij ons is veruit het zwaarste zwarte gat er het compacte object dat zich in het centrum van het stelsel bevindt.