Antwoord
Dag Nelly,
Vroeger gebruikte men radioactieve bronnen voor de bestralingen. Dit was dan meestal Cobalt-60. Deze gammastraling was voldoende hoog om interne bestralingen te doen bij de patiënt zonder dat de bron in de patiënt geplaatst moest worden. Een nadeel was echter dat de bron niet eeuwig meeging en dus moest deze vervangen worden.
Tegenwoordig zijn bijna alle bestralingstoestellen van het LINAC-type. Dit is kort voor Linear Accelerator. Dit toestel werkt vrij eenvoudig. Elektronen worden uit een soort van gloeilamp onttrokken en dan over een bepaalde afstand versneld. Doordat heel hoge energieën moeten bereikt worden van de elektronen, worden deze versneld met elektromagnetische golven die in de versnellersbuis worden gevoerd. Je kan het in het eenvoudigste geval voorstellen als zijnde "het surfen van elektronen op een golf".
Als de elektronen op het einde van de buis zijn, hebben ze een heel hoge energie (orde MegaElectronVolt). Dan wordt een keuze gemaakt. Voor oppervlakkige tumoren zouden de elektronen gebruikt kunnen worden. In alle andere gevallen vallen de elektronen in op een trefplaatje (target) en hier gebeurt een proces waardoor de elektronen worden omgezet in fotonen. Het zijn deze fotonen die dan gebruikt worden voor de behandeling.
Het grote voordeel van deze nieuwe klasse van toestellen, de LINAC, is dat je geen continue radioactiviteit hebt. Als je het toestel uitzet, of als je geen elektronen aan het systeem voedt, zal het toestel geen straling afgeven.
Hopelijk heb je iets aan deze uitleg.
Veel beterschap!
Steven Lelie
P.S. Ik heb ook nog een foto van het inwendige van zo een LINAC bijgevoegd.
Reacties op dit antwoord
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
