Waarom houden we zo van muziek?

Antwoord

Het antwoord is eigenlijk relatief eenvoudig: omdat we uiterst 'muzikale mensapen' zijn. Onze nauwste verwanten die enigszins kunnen zingen zijn de gibbons. Muzikaliteit is niet door de apen 'uitgevonden', maar is verschillende keren onafhankelijk van mekaar sterk ontwikkeld, denk aan de zangvogels en de bultrugwalvissen. Dat koeien meer melk zouden geven met muziek, zou best kunnen, maar misschien kan dat ook verklaard worden omdat de stalgeluiden verdoezeld worden en de muziek meer doet denken aan een natuurlijke omgevingsgeluiden (altijd oppassen met interpretaties dus).

Onze muzikaliteit is volgens mij ook belangrijk omdat ze onze gesproken taal heeft mogelijk gemaakt. We kunnen dus spreken omdat we zulke goeie zangers waren i.p.v. dat we kunnen zingen omdat we leerden spreken.

Een van de functies van onze muzikaliteit, zoals Charles Darwin al in 'The descent of man' opmerkte, zou kunnen liggen in het hofmaken tussen de sexen, of in het versterken van de familieband en van de sociale relaties tussen leden van een groep. Denk maar aan de voetbalsupporterscharen of de strijdliederen. Of denk aan het verafgoden van mannelijke zangsterren door vele vrouwen.

De verschillende functies van zang en hoe zang aan onze spraak ten grondslag kan liggen, heb ik meer in detail uitgewerkt (samen met John Skoyles) in bijgevoegd document en bijgevoegde link.

Over hoe een gevoel voor harmonie en muziek in het algemeen kan ontwikkelen in een dierenbrein (waarbij harmonie daarenboven wiskundig geheel gestructureerd is, zoals de Grieken aantoonden), daar moeten we vandaag het antwoord op schuldig blijven.