1. Hoe kan je de ruimte die wij kennen als een ruimte die uit 3 dimensies bestaat, plaatsen in de ruimte die het heelal is en die dan weer best (volgens wat ik begrijp) kan worden weergegeven als het oppervlak van een ballon die wordt opgeblazen (zijnde de uitdijing van het heelal)? Het oppervlak van die ballon kent toch maar 2 dimensies?
2. Zou het dan ook mogelijk zijn om een binnenweg te nemen langs de binnenkant van die ballon als zijnde een gat in de tijd?
Je moet je de ruimte helemaal niet voorstellen, dat is geen morele imperatief. Je mag het wel proberen.
Onze ruimte heeft (op zijn minst) drie dimensies. Als we de tijd ook als een dimensie beschouwen (en er zijn goede redenen om dat te doen), dan zitten we aan minimum vier. En ons voorstellingsvermogen beperkt zich tot de drie ruimtelijke dimensies waarmee we vertrouwd zijn. Dat model met die ballon probeert ons te helpen om met ons driedimensionaal voorstellingsvermogen toch door te hebben hoe we een vier-dimensionale tijdruimte moeten zien. In dat MODEL vult de ruimte inderdaad maar twee dimensies, want de derde is de tijd. De 'echte' ruimte-tijd is dan een vier-dimensionale bol in plaats van een drie-dimensionale, maar daar kunnen we geen prentje van maken.
Elke 'binnenweg' zoals u suggereert kan maar fysisch zijn indien de tijd vooruitgaat langs die weg.
Uw vraag illustreert de kracht en de zwakte van modellen. Ze kunnen ons helpen om iets te snappen, maar mogen best geen eigen leven gaan leiden onafhankelijk van de vraag die initieel werd gesteld.
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2024
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
