Is de microruimte 'oneindig' klein?

Marc, 51 jaar
26 november 2009

Het heelal is oneindig groot, maar door de kromming van de ruimte komen we, bij een rechtlijnig beweging, 'misschien' ooit op het zelfde punt uit. Hoe zit dat met de oneindig kleine ruimte? Is daar sprake van een eindpunt? Komt men met de snaartheorie in de buurt van de ultieme kleinste ruimte?

Antwoord


Bij de oerknal was de ruimte misschien oneindig klein.  Een fractie van een seconde na de oerknal was het hele heelal dat we nu kunnen zien niet groter dan een biljartbal.  Vanaf dat moment kunnen we er met de getoetste fysica al over redeneren.  Het probleem dat u schetst, stelde zich al in dezelfde termen als nu.  Ook dan was de ruimte per definitie het totaal van plaatsen waarin er iets was en iets bewoog. 

Toen al en ook vandaag was de ruimte eigenlijk niet gekromd.  Er zijn duidelijke aanwijzingen dat het heelal 'vlak' is, hetgeen wil zeggen dat de meetkunde ervan deze is van een euclidische vlakke ruimte.  Het is dus niet waarschijnlijk dat we het licht van eenzelfde bron uit verschillende richtingen bij ons terechtkomt.  Toch hoeft dat niet te betekenen dat het licht eruit kan.  De vierde dimensie, de tijd, is verbonden met de expansie van het heelal, die ver van ons en van iedereen zo snel gebeurt dat je nooit aan het einde kan komen, er is geen einde aan.

Waar de snarentheorie er misschien iets toe doet, is om ons te helpen om beter te begrijpen hoe de vroegste fasen van het heelal zijn verlopen, toen het oneindig grote ook oneindig klein was.  Maar ook de snarentheorie speelt zich af in het heelal...

Reacties op dit antwoord

Er zijn nog geen reacties op deze vraag.

Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.

Zoek andere vragen

© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be