Ik vraag me af hoe de wetenschap de structuur van de ruimte en zijn (on)eindigheid inziet op extreem grote schaal. Kan het universum eindig zijn, want wat is er dan achter die "grens"? Zijn de sterrenstelsels oneindig in aantal of gaat het om een eindige hoeveelheid materie in de ruimte omringd door een oneindige leegte? Of zou het kunnen dat het universum op zo'n manier is opgebouwd dat wanneer we een projectiel zouden lanceren in 1 richting vanaf een bepaald punt in de ruimte dit, na het volledige universum en al zijn sterrenstelsels doorkruist te hebben uiteindelijk terug aankomt op het vertrekpunt, terwijl het nooit van zijn rechte baan is afgeweken?
Dag Maarten,
Je stelt een behoorlijk moeilijke (en samengestelde) vraag! Met onze huige kennis (zowel qua waarnemingen als qua theorie) lijkt het erop dat het heelal oneindig groot is. Uit waarnemingen van verre supernova's hebben we afgeleid dat het heelal versneld uitzet. Dit heelal bestaat uit ruimte-tijd (4 dilensies), met daarin op een aantal plaatsen massa in de vorm van sterren, stof en gas, gegroepeerd in melkwegen, gegroepeerd in clusters van melkwegen, met daartussen heel veel leegte. Hoeveel massa, dat valt moeilijk te zeggen. We kennen namelijk maar die massa die we 'zien'. Daarbij komt nog de donkere (dus onzichtbare) materie, waarvan we echter wel het effect op de zichtbare materie kunnen zien.
Globaal is de meetkunde van het heelal behoorlijk vlak (in 4 dimensies), lokaal kan het echter sterk gebogen zijn in de buurt van grote massaconcentraties. Omdat we weten dat het versneld uitzet kan het echter niet dat een raket terugkomt op zijn vertrekpunt. Hiervoor zou het heelal in vier dimensies bolvormig moeten zijn.
Groetjes,
Jean-Pierre De Greve
Er zijn nog geen reacties op deze vraag.
Enkel de vraagsteller en de wetenschapper kunnen reageren op een antwoord.
© 2008-2025
Ik heb een vraag wordt gecoördineerd door Eos wetenschap. Voor vragen over het platform kan je terecht bij liam.verbinnen@eos.be
